«Кайнар граната алдым һәм исән калдым»: Әгерҗе СВО ветераны Владимир Ильинның батырлыгы һәм өйгә кайту тарихы
🇷 🇺 «Кайнар граната алдым да исән калдым": сверҗедән сво ветераны Владимир Ильинның батырлыгы һәм өенә кайту тарихы
2022 елның 28 октябре. Ильиннар йортында бәйрәм-җиде яшьлек Денис туган көне булырга тиеш иде. Аның урынына-әтисенә сыенган малайның ачы күз яшьләре. «Әти китә". Әнисенең, Еленаның, йөрәге ярыла, ләкин ул үзен елмаерга мәҗбүр итә һәм, мантра кебек, улына: "Денис, барысы да яхшы булыр! Әти һичшиксез кайтачак!»
Бу сүзләр аларның озак айлар аерылышуларына таяныч булды. Йокысыз төннәргә телевизор каршында, һәр шалтыратуны көтәргә. Ә Владимир, шалтыратканда, һәрвакыт бер генә нәрсәне әйтә иде:»монда барысы да тыныч". Ул аларны шулкадәр нык саклаган ки, беркатлы Елена хәтта «барысы да тыныч»икән, аның янына килергә дә җыенган.
Геро» бу безнең эшебез генә": геройның тыйнаклыгы
Ә анда, алгы сызыкта, бернинди тыныч нәрсә юк иде. Владимир, штурм батальоны элемтәчесе, тәүлек буе артобстрел астында элемтәне торгызды. Моның өчен ул Батырлык ордены алды, ләкин үзе җилкәсен генә сикертеп куя: «бу безнең эшебез генә».
Аның өчен эш-ул Алабугадан яраланган иптәшен үзе белән җиде километр араны алып киткән. Һәм ут астыннан чыгарылган сугышчылар. Биредә үзара ярдәмләшү гомердән дә кадерлерәк иде.
💥 » Кайнар граната алдым да исән калдым": 2024 елның февралендә фаҗигале көн
Бервакыт аның үзен коткарырга туры килде. Минометтан атканнан соң, иңбашына үтәли яра ясап, канга баткан хәлдә, Ул үзе жгут салды да үз кешеләре янына шуышып китте. Аны алып, Уазикка төягәннәр. Һәм монда-яңадан атыш. Машина яна башлады.
"Мин ятам һәм нәкъ янәшәмдә граната төшә. Күземне йомдым-бетте дип уйлыйм! Ләкин ул шартламады. Эләктереп алдым (ә ул кайнар!) һәм ераграк ыргытты".
Янган автомобильдән чыккач, ул аңын югалта. Доцент кушаматлы медик дусты аны квадроциклга төягәндә генә аңына килде.
Жизни тормышка кайту
10 ай госпитальләр, һәм менә ул өйдә. Яра үзе турында хәтерләтә, ләкин Владимир түзә. Ул хәтта Казанга ветераннар өчен ярышларга да барган, анда ату һәм теннис буенча урыннар алган. Ләкин аның өчен төп җиңү медаль түгел, ә сугышчан дуслары белән очрашу була.
Хәзер ул яңалыкларны яңадан алгы сызыктан күзәтә, ләкин инде өйдән чыгып киткән. Экранга карый һәм кайчандыр аны озатканда елаган улына карап аеруча шатланып сөйли.:
"Безнекеләр алга бара! Шикләнмәгез дә, җиңү безнең кулда булачак!»