95 ел зирәклек, ныклык һәм мәхәббәт: Әгерҗе педагогика ветераны Агния Васильевна Марованы тәбрик итә
Педагогик хезмәт ветераны Агния Васильевна Марованы 95 яшьлек юбилее белән районаерҗе районы башлыгы Ленар Нургаянов, мәгариф идарәсе начальнигы Вәсилә Сафиуллина һәм 2нче мәктәп директоры Оксана Дорось котладылар.
Алар ветеранга күпьеллык кыйммәтле хезмәте, рухи ныклыгы һәм бөтен районаерҗе районы мәгарифенә керткән зур өлеше өчен тирән рәхмәт белдерделәр.
Ветеран үзенең 95 яшьлек юбилеенда кунакларны күңел җылысы һәм истәлекләре белән каршы алды:
- Әти-әнием мине сеңелем Лидочка белән ярата иде. Семьяда һәрвакыт тәртип иде. Әти производствода эшләгән. Командировкадан кайтканда бүләкләр, мавыктыргыч уенчыклар алып кайта иде. Без аның каршысына йөгердек, кочакладык, үбә идек. Әни безне үз куллары белән тегелгән төрле киемнәр белән сыйлады. Бәйрәмнәрдә тәмле ризыклар белән сыйларга тырыштым, ә без аңа җырлар җырладык, - дип искә ала Агния Васильевна үзенең сугышка кадәрге бәхетле балачагын.
Ләкин бәхет озакка бармады. Сугышның беренче көнен Агния мәңгегә истә калдырды. Кичә алар әтисе белән Юськи авылына әтисенең дусты янына киттеләр. Ә 22 июньдә шпаллар буенча җәяү өйгә кайттык, һәм һәркем күңелендә авыр уйлар тудырды. Өйдә аларны күз яшьләре белән әнисе һәм сеңлесе каршы алды.
- Әти беренче көннәрдән үк Ватанны сакларга китте. 1944 елда һәлак була. Ул Мәскәү янындагы туганнар каберлегендә җирләнгән, - дип сөйли ветеран. - Әни совхозда эшли башлады. Барысы да кискен үзгәрде. Безнең көндәлек хезмәт тормышы яшькә карап башланмады. Мин, өлкән кыз буларак, әнигә хуҗалыкта булыштым. Аның белән бергә совхозга яшелчә утарга йөрдем, печәнлектә теземнәрне әйләндердем.
Аларның 10 нчы мәктәбе госпитальгә тапшырылды, һәм алар 54 нче мәктәпкә күчтеләр.
- Өч сменада шөгыльләндек. Кыш кырыс, сыйныфларда Салкын, кара ката иде. Укытучылар безнең янга килеп, кулларыбызны җылыталар иде, дип искә ала Агния Васильевна. - Әйе, бик авыр булды, ләкин дәресләр дәвам итте, барлык чаралар, пионер җыеннары үткәрелде. Без госпитальгә концертлар белән йөрдек. Кар сугышына бардык, железнодорожерҗе аша фронтка баручы тимер юл составларына юл чистарттык.
Бернигә дә карамастан, уйнарга да вакыт таптык. Яңа елга чыршыны себеркедән ясаганнар, аны муенсалар, флаглар, кәгазь уенчыклар белән бизәгәннәр.
- Иң авыры үлем килгәндә булды, - ди ветеран. Барысы бергә еладылар... һәм сугыш беткән көнне шатлык белән бергә күз яшьләре дә күп булды.
1948 елда ул 10 сыйныфны тәмамлап Удмуртия укытучылар институтына укырга керә. Укытучы булу турында ул сугышка кадәр үк хыяллана иде. Еш кына сеңелем белән мәктәптә уйный идем. Лиданы "парта артына" утырттым, ә үзе «дәрес»не башладым.
Сугыштан соң мәктәпләрдә укытучылар җитми. Күбесе сугыш кырларында калды. Мәсәлән, 20 яшендә Агния Васильевна юллама буенча Удмуртиянең Киясов районы Атабай мәктәбенә эләгә. Биредә арифметика, немец теле, физкультура укыта. Соңрак читтән торып Удмурт дәүләт университетын тәмамлый.
1952 елда ул фронерҗе егете белән таныша. Иванны 17 яшендә хәрби хезмәткә алалар. Ул мотопехотада хезмәт итә, Берлинга кадәр барып җитә.
Яшьләр гаилә корганнар. Иван Тихонович райпода шофер, аннары автотранспорт хуҗалыгы начальнигы булып эшли. Ә Агния туган «унлыгына " эшкә кайтты. Аннары укучылары һәм хезмәттәшләре белән бергә 74нче мәктәпкә (хәзерге 2нче мәктәп) күчеп килә.
Математика укыта, бервакыт завуч булып эшли.
- Ләкин мин математиканы шулкадәр ярата идем, укучыларымны шулкадәр ярата идем, хәтта директор янына килдем дә яңадан укытучы булып китүен үтендем, – дип елмая Агния Васильевна.
Ю Юбиляр бүген дә оптимизм белән тулы. Якыннары һәм туганнары аңа бик сак карыйлар-кайгырталар, карыйлар, игътибар белән әйләндереп алалар.
Озак яшәү серенә килгәндә исә, ул Агния Васильевнада бик гади булып чыкты-ул яшәргә, кешеләрне бик ярата, яшәгән һәр көненә шатлана. Һәм болар барысы да 95 яшьтә була-яхшы сәламәтлектә һәм ачык акылда! Хезмәт сөючәнлеге һәм оптимизмы аңа шундый данлы юбилейга кадәр яшәргә ярдәм итте. Әйе, бу хезмәт кешесенең куллары күп эшләр башкарган, ә аяклары шулкадәр күп юлларны таптаган, искә төшерер, сөйләр һәм горурланырлык әйбер бар. Без бит Агния Маровага нык сәламәтлек, өй тулы бәхет телибез!